هدف: گرچه داروهای متعددی به منظور پیشگیری از سردردهای میگرنی مورد استفاده قرار میگیرد لیکن گزارش مستند در خصوص اثر بخشی این ترکیبات در سردردهای میگرنی کودکان محدود است. والپورات سدیم از جمله داروهایی است که تاثیر آن در میگرن کلاسیک بزرگسالان مشخص گردیده است. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر بخشی و ایمنی مصرف والپورات سدیم در میگرن کودکان و مقایسه آن را با پروپرانولول که از داروهای خط اول درمان میگرن است انجام گردید روش مطالعه: این مطالعه ای به روش متقاطع (Cross Over) به مدت 15 ماه در مرکز پزشکی کودکان مفید صورت گرفت. 48 بیمار (23 دختر و 25 پسر) در گروه سنی 7 تا 12سال ( متوسط 9.8 سال) پس از یک دوره چهار هفته بدون دریافت دارو با نسبت یک به یک در دو گروه تصادفی به مدت 8 هفته تحت درمان با سدیم والپورات و پروپرانولول قرار گرفتند. متعاقبا پس از یک دوره 4 هفته بدون درمان (Wash out period) گروه ها جابجا شدند و یک دوره 8 هفته ای درمان با داروی دوم را تجربه نمودند.یافته ها: شصت درصد بیمارانی که با والپورات سدیم درمان شده بودند و 78%  بیمارانی که پروپرانولول دریافت کردند 50% یا بیشتر کاهش در فرکانس حملات سردرد نشان دادند در عین حال 31% بیماران تحت درمان با والپورات سدیم و 45% بیماران تحت درمان با پروپرانولول حداقل یک درجه بهبود در میزان محدودیت عملکرد نشان دادند. در هیچیک از دو پارامتر فرکانس و شدت حملات تفاوت قابل ملاحظه ای در گروه های درمانی مشاهده نشد. در خلال مطالعه نیز عارضه جانبی جدی که منجر به قطع درمان شود مشاهده نگردید.نتیجه گیری: والپورات سدیم دارویی مطمئن با پاسخ مناسب است که می تواند در پیشگیری از حملات سردرد در کودکان مبتلا به میگرن مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: والپوریک اسید، اسید چربی است که معمولا بصورت والپورات سدیم تجویز شده و یکی از داروهای مهم ضد صرع محسوب می شود. این دارو در انسان، موش، رات و میمون خواص تراتوژنیک دارد. تحقیقات انجام شده نشانگر این است که والپورات سدیم باعث کاهش وزن و بروز بد شکلی در اندامها می شود. این اسید از بروز ناهنجاریهای جنینی جلوگیری نموده و والپورات با متابولیسم فولات جنین مقابله می کند.مواد و روشها:در این تحقیق تاثیر والپورات سدیم و فولیک اسید بر وزن و تکامل اندامهای جنین موش در دو گروه آزمایشی بررسی شد. موشهای باردارگروه آزمایشی I در روز هشتم بارداری 200mg/kg والپورات سدیم بصورت داخل صفاقی دریافت کردند. موشهای باردار گروه آزمایشی II همزمان 200mg/kg والپورات سدیم و 4mg/kg فولیک اسید تحت همان شرایط دریافت نمودند.در روز سیزدهم جنینی، جنین ها از رحم خارج شده و از نظر ماکروسکوپی و میکروسکوپیک مورد بررسی قرارگرفتند.یافته ها: والپورات سدیم باعث کاهش وزن جنینها و تاخیر در رشد اندامهای جنین موش بصورت بیرون زدگیهای در ناحیه جانبی شکمی جنین می شود. میانگین وزن درگروه شاهد (gr 0.086) درگروه 1VPA (0.021gr) و در گروه 2FA و VPA (gr 0.0619) می باشد. با 05/0 P< اختلاف معنی داری بین گروههای شاهد و آزمایشی I و همچنین آزمایشیI  و II دیده می شود. اسید فولیک می تواند از بروز کاهش وزن و ناهنجاری جوانه اندام جلوگیری کند. نتیجه گیری:کاهش وزن جنینها و ایجاد ناهنجاری در اندامها عمدتا مربوط به آثار تخریبی VPA بصورت کاهش تکثیر عروق خونی و شرایط تغذیه ای نامناسب جنین است. والپورات باعث ایجاد جهش در آنزیم 10-5 methylene hydrofolate reducytase شده و متعاقب این جهش، کاهش وزن و ناهنجاری اندام مشاهده می شود. کافی نبودن اسید فولیک باعث تاخیر در رشد داخل رحمی جنین می گردد.

زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای صرع و استفاده از والپروات سدیم به عنوان داروی ضد صرع که به طور گسترده در این بیماران تجویز می شود، شناخت دقیق عوارض جانبی آن و تاثیرات آن بر سطح لیپیدهای سرم، آنزیم های کبد، اسید اوریک و آزمایشات عملکرد تیرویید، به خصوص در مواردی که نیاز به درمان طولانی مدت دارند ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات والپروات سدیم بر وزن، شاخص توده بدن (BMI)، ویتامین D3، انسولین خون، سطح اسید اوریک و لیپیدهای سرم در کودکان مبتلا به صرع تازه تشخیص داده شده بود. روش کار: این مطالعه آینده نگر بر روی 30 کودک 3 تا 8 ساله انجام شد که از صرع تازه تشخیص داده شده رنج می بردند و والپروات سدیم را به عنوان مونوتراپی دریافت می کردند. داده ها شامل اطلاعات دموگرافیک (سن، جنس، قد، وزن و دور کمر و اندازه مفصل ران) و همچنین مشخصات بالینی مانند آنزیم های کبدی، سطح لیپیدهای سرم است. آزمایش تیرویید، قند خون ناشتا، سطح اسید اوریک و سطح انسولین خون کودکان قبل و شش ماه پس از مصرف سدیم والپروات، مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین وزن کودکان قبل و شش ماه پس از شروع درمان با والپروات سدیم به ترتیب 99/2 ±,54/18 و 93/3 ±,13/21 (کیلوگرم) بود. این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (005/0 = P). همچنین، میانگین وزن باscore Z در کودکان قبل و بعد از مصرف والپروات سدیم به ترتیب 293/2-و 497/2-بود که از نظر آماری نیز معنی دار بود. علاوه بر افزایش وزن، بعد از مصرف والپروات دور شکم و باسن نیز افزایش قابل توجهی مشاهده شد، در حالی که افزایش میانگین BMI قبل و بعد از تجویز والپروات از نظر آماری معنی دار نبود (114/0 = P). همچنین، والپروات سدیم به طور قابل توجهی سطح ALT را افزایش داد (046/0 = P). این در حالی است که والپروات سدیم هیچ تاثیری بر سایر آزمایش های عملکرد کبد (AST)، هورمون های تیرویید (TSH، T4)، قند خون ناشتا (FBS)، سطح اسید اوریک، 25 OH Vit-D3 و سطح انسولین خون کودکان نداشت (05/0 >P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه، والپروات سدیم داروی مناسبی برای کودکان 3 تا 8 سال است اما مصرف این دارو احتمال چاقی را در کودکان افزایش می دهد. با توجه به افزایش قابل توجه آنزیم ALT در این مطالعه، توصیه می شود آنزیم های کبد قبل، یک و شش ماه پس از شروع درمان بررسی شوند زیرا می تواند از عوارض جانبی دایمی برگشت ناپذیر این دارو جلوگیری کند.

پیش زمینه و هدف: والپورات سدیم یکی از موثرترین داروهای ضد تشنج است و مصرف آن در مادران حامله باعث ناهنجاری های جنینی به ویژه در سیستم عصبی می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیرات اسد فولیک در جلوگیری از اثرات تراتوژنیکی والپورات سدیم در جنین های موش سوری است.مواد و روش کار: در این مطالعه از تعداد 30 موش سوری در سه گروه شاهد، آزمایشی یک و آزمایشی دو استفاده گردید. گروه آزمایشی یک در روز هشتم بارداری 200mg/kg والپورات سدیم، گروه آزمایشی دو نیز در روز هشتم همزمان با 200mg/kg والپورات سدیم، 4mg/kg اسید فولیک را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه شاهد فقط آب مقطر دریافت می کرد. در روز سیزدهم جنینی، جنین ها از رحم خارج شد و از نظر ماکروسکوپی (طول، وزن و میزان جذب جنین ها) و میکروسکوپی (لوله عصبی) مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: در بررسی های ماکروسکوپی، طول و وزن جنین ها در گروه آزمایشی یک، نسبت به گروه های شاهد و تجربی دو کاهش یافته بود (p<0.05)، درصد جذب جنین ها در گروه آزمایشی یک نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود. در مشاهدات میکروسکوپیک، نظم سلولی لایه نورو اپیتلیال در لوله عصبی ناحیه نخاع در گروه تجربی یک به هم خورده بود به طوریکه تراکم سلول ها کاهش و فضای خارج سلولی افزایش یافته بود. نقص عمده دیگری در گروه آزمایشی یک، وجود شکاف بارز در ناحیه بسته شدن لوله عصبی می باشد (p<0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد اسید فولیک می تواند تا حد بسیار زیادی اثرات تراتوژنیکی والپورات سدیم را در جنین هایی که مادران آن ها در مصرف این داروی ضد صرعی قرار گرفته بودند، کاهش دهد.

سابقه و هدف: درمان با داروهای ضدصرع باعث تاثیر بر عملکرد اندوکرین می شود و در این میان داروهای فنوباربیتال و کاربامازپین و سدیم والپروات اهمیت دارند. مطالعه حاضر برای ارزیابی اثرات کاربامازپین یا سدیم والپروات بر روی تست های عملکرد تیروئیدی طراحی شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی 50 بیمار که از مهرماه 1389 تا شهریور 1390 به بیمارستان شهید بهشتی کاشان مراجعه کرده بودند به دو گروه دریافت کننده کارمابازپین و دریافت کننده سدیم والپورات تقسیم شدند. افرادی که سابقه بیماری تیروییدی/ کبدی کلیوی/ حاملگی و یا مصرف سایر داروها نظیر لووتیروکسین و قرص های ضدبارداری و کورتون داشتند و نیز بیماران تشنجی که داروی ضدتشنج مصرف می کردند، از مطالعه حذف شدند. از افراد مورد مطالعه 5 میلی لیتر خون ناشتا گرفته شد و شاخص های تیروییدی T3R Uptake ,TSH ,FT4 ,T3 T4 در بدو ورود و نیز 2 ماه پس از درمان انداره گیری شدند.نتایج: برای 22 بیمار کاربامازپین و برای 28 نفر دیگر سدیم والپروات تجویز شد. 44 بیمار تشنج تونیک - کلونیک و 6 نفر تشنج پارشیال داشتند. میانگین سطح سرمی T3 در گروه کاربامازپین تغییری نداشت. سطح T4 کاهش یافت، سطوح TSH و FT4 افزایش یافت و سطح T3RU بدون تغییر بود. و این تفاوت ها از لحاظ آماری معنی دار نبود. در گروه مصرف کننده سدیم والپروات سطح T3 افزایش داشت که از لحاظ آماری معنی دار بود (P= 0.038).نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت مصرف سدیم والپروات باعث افزایش در میانگین سطح سرمی T3 افراد می شود.

در این مطالعه سینتیک واکنش تبدیل منو سدیم فسفات به سدیم هگزامتافسفات در یک راکتور آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش های لازم در یک میکرورآکتور آزمایشگاهی در دمای 650 تا 730 درجه سانتی گراد انجام و نتیجه های آزمایش ها شامل میزان درصد تبدیل منو سدیم فسفات به سدیم هگزامتاسفات در زمان های مختلف جهت تعیین ضرایب معادله سینتیکی ثبت شد. معادله سینتیکی واکنش مورد نظر به صورت توانی تعریف و ضریب های مربوط با استفاده از الگوریتم ژنتیک محاسبه شد. توانایی مدل حاضر در پیش بینی درصد تبدیل منو سدیم فسفات با ضریب رگرسیون 0.955 و خطای متوسط %3.39 نشان دهنده دقت بالای مدل ارایه شده در پیش بینی رفتار واکنش مورد نظر است.